AS PROBAS DE HÉRCULES

LAS PRUEBAS DE HÉRCULES

De Lucas Herrador

Juno.- María Castro.

Júpiter - Baco.- José María Varela.

Hermes.- Pablo Sampedro.

Juno – Hidra - Furia.- Samantha Romero.

Vulcano.- Joaquín López.

Venus.- Susana Amor.

Minerva.- Almudena González.

Cupido.- Isaura Blanco.

Hércules.- Manuel Varela.

Apolo.- Víctor Murujosa.

Hipólita.- Gracia Silva.

Caos.- Lucas Herrador.

Estatua.- Teresa Santos.

VIDEO                       - SUSANA MIRÁS – TERESA SANTOS –

PRODUCCIÓN        LA CAIXA – HOSPITAL PSIQUIÁTRICO DE CONXO

AYUDANTES DE DIRECCIÓN    - SUSANA MIRÁS – MARÍA JESÚS SEOANE –TERESA SANTOS – JOSÉ LUIS SEOANE

(TERAPEUTAS OCUPACIONALES)

DRAMATURGÍA Y DIRECCIÓN

LUCAS HERRADOR

O grupo de teatro do Hospital de Conxo saíu a escea na tarde de San Xoán.

Desta volta a compañía representou Os Traballos de Hércules co propósito de facer unha obra na que os espectadores e os actores desfrutaran. Asemade, a súa declaración de intencións incluía que os de Conxo puidera manexar os mitos gregos coma lles pete (xa que os de Hollywood fanno de cotío).

Hércules, o fillo humano de Zeus, debe afrontar doce probas para se convertir en Deus e ter cadeira no Olimpo. Se ben ao primeiro bota man da súa forza, no seu periplo descubrirá outras moitas virtudes nel que lle axudarán a superar os desafíos máis complicados. Ao tempo, cada un dos deuses fará o camiño inverso, esto é, dende a omnipotencia á debilidade humana ata confluires todos nun Olimpo habitado por unhas criaturas xa non tan míticas e nas que o relevante son as relacións e os vínculos entre elas.

Nese percorrido hai moito dun humor ao estilo Monty Python que amosa a madurez que como compañía teatral xa acadou o grupo de Conxo. Debo facer mención e apoio a un lugar coma a Sala Nasa exemplo dende hai anos dun arte orientado á comunidade e, polo tanto, vital para un proxecto coma os destes actores. 

Por último debo decir que tiven a sensación de que o día se cohesionaba  (desaparecendo esas fisuras habituais no tempo) ata conformarse unha continuidade entre a Sala Nasa e a noite de sardiñas, lume e xente na rúa. Supoño que será unha desas metáforas nas que se dilúen as barreiras entre os hospitais e as cidades, entre traballo e vida, entre persoas e doentes.

Hércules non só superou as probas senón que probou definitivamente algo pertencente ao esencial. O grupo de teatro de Conxo, tamén.